An Unbiased View of นิทาน

An Unbiased View of นิทาน

Blog Article

ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ

สุนัขจิ้งจอกงจอกตัวหนึ่งอยากกินไก่บ้านมากจึงแกล้งถามด้วยอุบาย...อ่านต่อ

ลากินหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าที่เขียวขจี สายตาก็เหลือบเห็นหมาป่าตัวหนึ่งเข้ามาหามัน ...อ่านต่อ

เช้าตรู่วันหนึ่ง ลูกแกะหลงฝูงยืนดื่มน้ำอยู่บริเวณริมฝั่งลำธารในป่า...อ่านต่อ

นายพรานคนหนึ่งถือคันธนูและลูกธนูออกไปล่าสัตว์ในป่า...อ่านต่อ

คนเลี้ยงแกะเดินไปในป่าและพบลูกหมาตัวน้อยๆ มันยังเล็กและน่ารัก...อ่านต่อ

หนูน้อยวัยเยาว์ตัวหนึ่งไม่เคยพบเห็นสิ่งใดในโลกมาก่อน มันเกือบจะประสบเรื่องเศร้า...อ่านต่อ

มีชายหนุ่มคนหนึ่งเป็นที่ชื่นชมในหมู่เพื่อนกินว่าเป็นคนมือเติบ เขาใช้จ่ายเงินทอง...อ่านต่อ

เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่

นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก

ชายหนุ่มคนหนึ่งคิดว่าตนเองเป็นคนขี่ม้าที่เก่งที่สุด เมื่อเห็นม้ากินหญ้าอยู่ริมคอก...อ่านต่อ

กระต่ายตัวหนึ่งออกจากรังเพื่อหาต้นโคลเวอร์กินเป็นมื้อเย็น แต่มันลืมลงกลอนประตูบ้าน...อ่านต่อ

ลาตัวหนึ่ง ไปขอร้องเทวดาให้ช่วยหานายใหม่ให้ เพราะมันไม่พอใจนายคนเดิมที่มีอาชีพขายเครื่องเทศ...อ่านต่อ

มีชายสองคนเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก ๆ ชื่อ ทิศกับโทน แต่ก็มีนิสัยที่ต่างกัน ทิศมีนิสัยโลภมาก ส่วนโทนเป็นคนขี้อิจฉา วันหนึ่งทั้งสองมีความทุกข์จึงพากันไปไหว้เจ้าปู่พญานาคที่ชาวบ้านในหมู่บ้านนับถือ เจ้าปู่รู้ว่านิสัยของทั้งสองเป็นอย่างไร จึงปรากฏตัวและบอกว่า “จะให้พรวิเศษแก่คนแรกที่ข้อ ส่วนอีกคนก็ได้ผลเป็นสองเท่าของคนแรก” นิทานรักของสองเรา ทิศผู้โลภมากจึงบอกให้โทนขอก่อน ส่วนโทนขี้อิจฉาก็รู้ทันเลยขอว่า “ขอให้ตัวเองตาบอกข้างหนึ่ง” เจ้าปู่จึงให้พรตามคำขอ ผลก็คือความโลภทำให้เจ้าทิศตาบอดสองข้าง และเจ้าโทนก็ต้องตาบอดข้างหนึ่ง เป็นการสั่งสองให้ทั้งคนโลภและคนขี้อิจฉา นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความโลภและความอิจฉาจะนำความเสียหายมาสู่ตัวเองได้